Um hitt og þetta

Það hefur verið tíðindalítið héðan að sunnan. Ég leyfi ykkur hins vegar að sjá nokkrar myndir frá veru okkar í Þýskalandi þar sem við stoppuðum í þrjá daga á leiðinni til baka til Afríku, enda var flugið með eindæmum óhagstætt. Við tókum bílaleigubíl frá Frankfurt og vorum í Moseldalnum þar sem er yndislegt að vera. Sigldum, skoðuðum kastala, átum þýskar pylsur og snitsel (hvað er nýtt, þetta er svosem líka í miklu magni hér í Namibíu) og fórum í skemmtigarð.

Eins og sjá má skemmtu sér allir hið besta.

 

Það er alltaf töluverð áskorun að ná góðri mynd af drengjunum þremur í einu.

Nú er alþjóðaliðið flest komið til borgarinnar og við búin að vera í boðum og að hitta fólk vinstri og hægri. Fórum í hið besta afmælispartý hjá Rúnari Atla í morgun, svo er síðdegisboð á eftir og annað á morgun. Það er bara hið besta mál. Halli kann vel við sig í nýja bekknum sínum, og litlu drengirnir dafna einnig vel í skólanum. Nú eru allir farnir að hlakka til að fá Möggu Dísu frænku til okkar, sem kemur í septemberlok og ætlar að vera fram yfir áramót.
Við erum einnig búin að vera önnum kafin að skipuleggja ferð til Zimbabwe og Botswana með Magga frænda, Signýju og Árna Frey í byrjun október. Það er að mörgu að huga, en nú er planið að taka á sig lokamynd. Þetta er háferðamannatími, ekki síst í Botswana, og því getur verið erfitt að finna gistingu með litlum fyrirvara. Annars sinni ég náminu, hleyp með hlaupahópnum mínum og lyfti lóðum þess á milli af kappi í ræktinni.

Hlaupahópurinn samanstendur af fimm kjarnakonum, og er mjög alþjóðlega samsettur; ein íslensk, ein portúgölsk, ein amerísk, ein Afrikaans og ein þýsk/namibísk. Sú er gömul, alþjóðleg keppniskona í fimmþraut (ehemm, þónokkuð yngri en ég, sem þýðir væntanlega að ég sé komin af keppnisaldri - skrambinn) og ein er að æfa undir þríþaut. Hinar reyna bara að þrauka eins og gengur. Við verðum að hlaupa í hóp öryggisins vegna, enda líkamsárásir algengar og stundum sleppa varðhundar út úr görðunum, og því er piparsprey alltaf með í för. Svo geta verið snákar í grasinu við vegina, og mér til mikils ama frétti ég að við yrðum einnig að vara okkur á bavíönum, en þeir geta verið mannskæðir enda bæði sterkir og með hrikalegar tennur. Er ekki alveg búin að gera upp við mig hvort ég myndi beita úðanum eða leggja á flótta. Ákveð það bara þegar þar að kemur.

Athugasemdir

[Harpa og family (IP-tala skráð) 29.8.2009 kl. 14:01]

Frábært að fá fréttir af ykkur. Það þarf greinilega mikinn vilja til að hlaupa í Namibíu. Fullt af afsökunum fyrir að gera það ekki allavega.:)

[Árný Guðmundsdóttir (IP-tala skráð) 29.8.2009 kl. 15:28]

Gaman að lesa um ykkur hér - bestu kveðjur til þeirra sem ég þekki.  Ef þið stoppið aftur í Þýskalandi á ferðum ykkar, þá eruð þið hjartanlega velkomin í heimsókn - hér er nóg húspláss fyrir gesti :)

Bestu kveðjur,

Árný

[brynja (IP-tala skráð) 29.8.2009 kl. 20:25]

úff þetta með bavíanana, en harkan í þér, ef ég þekki þig rétt verður þú ekki lengi að koma þér upp í fimmþrautina, knúsibomm og já mikið var gaman að rekast á þig í ríkinu um daginn

[Erlah (IP-tala skráð) 30.8.2009 kl. 18:45]

Já, það er gaman að hlaupa, þrátt fyrir allar afsakanir. Gott hjá þér Harpa að hlaupa 10 km. um daginn! Ég planaði að hlaupa 10,5 í boðhlaupi þann 12 sept. úti í sveit í kringum fjall eitt hér á móti hlaupafélaga mínum, en kemst svo reyndar ekki. Svo að stefnan er tekin á hlaup í október úti við strönd og jafnvel kemst Dabbi líka í það hlaup.

Og Árný, við hugsuðum reyndar til ykkar í Þýskalandi um daginn, það verður bara næst!

En Brynja, það var dálítið táknrænt að hittast þarna í ríkinu um daginn. Þvílík gráglettni örlaganna. Efast nú reyndar um þetta með fimmþrautina, verð þá að taka upp sund og skylmingar og sitthvað fleira, en hver veit?

Knúsibomm til allra